idle talk, prating;
buffoonery, scurrility;
confused or impure language, barbarism;
obscene discourse.
στωμυλία loquacitas, garrulitas եւ facundia, lepos. Շանխօսութիւն. այլ ընդայլոյ խօսք. շաղփաղփութիւն. ծաղրաբանութիւն. կատակ.
Խառնախօսութիւն է՝ ըստ քաղաքականութեան եւ պատրանց յառաջ բերեալ։ Դիոգինեայ խառնախօսութիւն, որով զօտարսն ապշեցուցանէր։ Մի վարկանիմ զխառնախօսութեան, եւ զկարասին պատմութիւն. (Նոննոս.։)
Եւ αἱσχρολογία sermo turpis, turpitudo verborum. որ եւ ԽԱՌՆԱԽՕՍՈՒԹԻՒՆ. Խառնակ այսինքն պիղծ զրոյցք. խօսք աղտեղութեան, զազրութեան, խեղկատակութեան, կամ ամօթոյ.
Ի թշնամանաց եւ ի բամբասանաց եւ իխառնախօսութենէ սրբին բերանք, յորժամ ընդ հոգեւոր բանս ընդելնուցումք. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 2։)
Սատանայ ամանս գործեաց՝ զոմն հայհոյութեան, զոմն խառնախօսութեան. (Սեբեր. ՟Գ։)
Ի ծաղր եւ ի խառնախօսութիւն դեւք փութացեալք վաղվաղակի հասանեն. (Մանդ. ՟Ժ՟Է։)
Փչանիլ ի խառնախօսութենէ. (Տօնակ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | խառնախօսութիւն | խառնախօսութիւնք |
| accusatif | խառնախօսութիւն | խառնախօսութիւնս |
| génitif | խառնախօսութեան | խառնախօսութեանց |
| locatif | խառնախօսութեան | խառնախօսութիւնս |
| datif | խառնախօսութեան | խառնախօսութեանց |
| ablatif | խառնախօսութենէ | խառնախօսութեանց |
| instrumental | խառնախօսութեամբ | խառնախօսութեամբք |